• Paul Gersen
• Op 17 mei 2014

Rare nieuwtjes, hilarische persberichten, aparte productlanceringen en maffe feestjes: er komt flink wat over je heen als je bij Draadbreuk werkt. Daarom is het nooit verkeerd om in het weekend even met de beentjes op het bureau resumerend de afgelopen week door te nemen. Wat vonden wij er van? Dit dus!

5. Dong Nguyen vernietigt civilisatie toch

Oorlog, intriges, blote tieten: onze maatschappij was bijna een aflevering van Game Of Thrones

Weten jullie toevallig nog waar jullie waren tussen september vorig jaar en februari 2014? Wij zijn het namelijk helemaal kwijt. Kijk, we lusten op z’n tijd best wel een drankje, maar een black-out als toen hebben we nog nooit meegemaakt. Het enige dat we ons nog herinneren, is dat we een spelletje met een vogel op onze smartphone installeerden, maar daarna is er alleen nog maar ruis. Totdat we wakker werden, de zon weer begon te schijnen en we weer verder gingen met ons leven. Maar die maanden ertussenin, watskeburt? Het is bijna een film waard: de wereld downloadt massaal Flappy Bird, het normale leven stopt doordat iedereen wegens een hardnekkige gameverslaving niet meer normaal functioneert en de maatschappij wordt teruggeworpen naar medieval times. Om een stuk rauw vlees vechtende mannen op straat, oorlogen met zwaard en speer, moeders die angstvallig hun dochters binnenhouden, strooptochten: we waren er niet ver vandaan. Totdat Dong Nguyen de stekker uit het spelletje trok en ‘m weer in de civilisatie stopte. Maar Dong heeft zich bedacht en komt met een opvolger. En de poep is aan: Flappy Bird 2 gaat een multiplayer-functie krijgen. Haal de ploertendoders en morgensterren maar vast uit de kast, we gaan heftige tijden tegemoet.

4. Draadbreuk bestelt maar drie hovercrafts

“Sorry, je valt effe weg, ik vlieg door een tunnel”

In het leven draait alles om timing en potverdorie, wat kun je daar gruwelijk mee in de fout gaan. Dat je uit geldgebrek ’s avonds als diner je macaroni maar versiert met twee overgebleven zakjes ketchup van de snackbar, en als je vol zit erachter komt dat de hamburgerketen om de hoek gratis snacks uitdeelt vanwege het zoveeljarig bestaan. Of dat je samen met je best wel aardige scharrel besluit de boel naar een serieuzer plan te trekken, en dat Doutzen Kroes dan naast je komt wonen. Ger had deze week ook zo’n momentje. Zo trots als een aap met zeven lullen vertelde hij ons dat hij een nieuwe auto had gekocht: een Alfa Romeo 147 Telespeed 2.0. Absoluut een fijn wagentje, maar dat valt natuurlijk in het niet bij deze übercoole hovercraft die een aantal dagen later op internet verscheen. Vanaf 2017 wordt hij in productie genomen en de prijs van 85.000 dollar valt ons nog best mee. Dus dit gaat er gebeuren: terwijl Dennis, Bart en Paul over een paar jaar op zo’n apparaat over zandvlakten en grasvelden roetsjen, iedere keer high fivend als ze elkaar passeren terwijl vrouwen smelten van zoveel stoerheid, staat Ger in de file en wordt hij uitgelachen om zijn vier wielen. Tja. Te vroeg pieken, noemen ze dat.

3. Werkontwijkend gedrag op Pentagon los toekomstig zombie-probleem op

Daarom: flossen.

Iedereen kent de situatie: je hebt een enorme berg aan werk op je bureau liggen en het moment dat je die helemaal hebt weggewerkt is nog lang niet in zicht. En dus vlucht je in werkontwijkend gedrag en ga je de afwas doen, de ramen lappen, even bij de buurvrouw op bezoek of een spelletje op je telefoon spelen, om een paar uur later erachter te komen dat je nog geen fluit hebt gedaan. Kan gebeuren, hoort er allemaal bij. Maar je kunt er ook in blijven hangen en gaan geloven dat al die randzaken je echte taak zijn. Blijkbaar heeft er iemand op het Pentagon daar last van gehad. We stellen het ons zo voor: een korporaal aldaar krijgt een dossier te veel op zijn bureau gedumpt en begint uit pure frustratie maar aan een spelletje Plants Vs. Zombies. En na een uur of tien achter elkaar spelen denkt hij opeens: goh, het zou toch mooi vervelend zijn als dit echt zou gebeuren! En dus smijt hij alle mappen van zijn bureau, zet zijn computer aan en begint een plan tegen een eventuele zombie-invasie te smeden. Klinkt een beetje als een ver-van-mijn-bed-show, zeg je? Nee hoor, hoe verklaar je anders dit nieuws? Keihard 31 pagina’s schoon aan de haak, met scenario’s met zombie-kippen tot tovenaar-zombies. Verzinnen wij niet, het staat er gewoon. Wel zo makkelijk: waar heb je Brad Pitt voor nodig als je een oorlog tegen mensenetende monsters ook gewoon achter je pc kunt oplossen?

2. Help: televisieserie over selfie

een iPhone zonder knoppen. Volgens de serie Selfie bestaat-ie gewoon

We dachten dat we alles over de selfie deze week wel hadden besproken en alle grappen hadden gemaakt. Hel, we maakten er tot Dennis’ ergernis gewoon zelf nog een. Goed, kous af, op naar het volgende onderwerp. Blijkt er in de Verenigde Staten opeens een producer met het verachtelijke idee te zijn gekomen een serie over de selfie te maken. En die gaat gewoon op tv komen! Het verhaal is iets met een arrogant meisje dat de hele dag foto’s van zichzelf op Instagram zet en praat in hashtags. HAHAHA! OMG! Oh wacht, is dat niet gewoon iedere real-life soap van een C-celebrity? Alsof het nog niet erg genoeg is dat we af en toe ongegeneerd bij de Kim Kardashians, Yolanthes en Heleen van Rooyens half in de reet dienen te loeren, wordt het nu nog gedramatiseerd ook, ongetwijfeld met een happy end. Wij bidden op onze blote knieën dat de serie zorgt voor een selfie end.

1. Google Glass nu eindelijk ook voor niet-zakelijke eikels

Een Google Glass én een helm. Waar is je ligfiets, vragen wij ons dan af.

We blijven nog even in de Verenigde Staten, waar deze week de Google Glass ook voor normale stervelingen te verkrijgen is. Of normale stervelingen: ze kosten vijftienhonderd dollar, dus eerder veel te rijke patjepeeërs die eerder altijd in een hoekje in hun douche zaten te huilen en nu door zo’n brilletje te kopen veranderen van een loser zonder self esteem in een arrogante lul die graag gezien wil worden. Zo’n type die aan de bar een gesprek met je aanknoopt om te vertellen hoe goed het wel niet met je gaat, zonder dat je ook maar enig idee hebt wie het is. Die bovenaan de roltrap stil blijven staan. Die een ligfiets hebben en je met zo’n zelfingenomen blik inhalen als je met de volle wind in de bek nog wat van je fietsrit probeert te maken. Ach, jullie weten wat we bedoelen. Door het vrijgeven van de Google Glass voor de consumentenmarkt ontstaat wel een probleem. Voorheen kon je bij Glass-dragers altijd nog denken: hij wil het helemaal niet, maar moet van z’n baas zo’n ding op en wordt geacht ‘m te testen. Maar nu kan dus iedere bemiddelde eikel zo’n ding bestellen. Het lijkt verdikkie wel op een potje Cluedo: wie is er in hemelsnaam nog te vertrouwen?