• Paul Gersen
• Op 18 juni 2016

Rare nieuwtjes, hilarische persberichten en maffe feestjes: er komt flink wat over je heen als je met Draadbreuk in de weer bent. Daarom blikken we wekelijks in ’t Wereldje terug op de raarste zaken die voorbij kwamen. Wat vonden wij er van? Dit dus!

3. Beter slechte PR dan een necrologie

Bij Harman Kardon vierden ze nog even een feestje na dit bericht.

Bij Draadbreuk pakken we producten of dingen die we gewoonweg niet tof vinden altijd lekker bij de kladden. Dat hoort, vinden we. Iets met objectief zijn enzo. En daarbij: zoveel medelijden hoeven we natuurlijk ook weer niet te hebben met die enorme elektronicafabrikanten. Negatieve publiciteit is immers ook publiciteit. Kijk bijvoorbeeld naar CityTraffic. Het bedrijf kwam donderdag in opspraak omdat het met wifi-scanners smartphones trackt van winkelend publiek. Daar kunnen we met z’n allen ‘oeh’ en ‘aah’ over roepen, maar je weet: andere bedrijven lezen zo’n bericht, denken ‘das handig’ en schakelen Citytraffic lekker in voor eenzelfde klusje. Typisch staaltje van bovenstaande.

Bij Harman Kardon hebben ze dat ook door. Deze week kregen we ineens mail van ze. Men had bij de fabrikant dit verhaal van de Harman Kardon Go + Play gelezen en daar had onze Mart blijkbaar een aantal zaken door elkaar gehaald. De moeilijkheid: de speaker was niet van Harman, maar van Harman Kardon. Foutje bedankt, kan gebeuren. Sterker nog: hallo, doe effe normaal met die naam. Even een kleine synopsis over de ontwikkeling van het merk Harman Kardon: vroeger had je meneer Harman en meneer Kardon. Meneer Harman was wat groter dan meneer Kardon, nam de aandelen over en veranderde de hele boel in Harman Industries. Maar de geluidstak van Kardon was keiharde doekoes waard, want die divisie liep wel lekker en dus werd die omgedoopt tot Harman Kardon. Zoveel namen, het lijkt wel een Koninklijke telg te zijn, dat Harman Industries Harman Kardon. En dan de productnaam: Go + Play. Dat is in de audiowereld ongeveer het equivalent van je snoepgoed ‘snoep’ noemen en daarna zitten huilen dat niet lekker gevonden wordt in zoekmachines. Nouja, maar wel weer een berichtje. Voor een speaker die eigenlijk helemaal niet zo leuk is. Negatieve publiciteit is immers ook publiciteit.

2. iPhoned ontwerpt concept iPhone 6S

Gelukkig baseerden ze bij iPhoned de concepttekening niet op Ger’s iPhone.

Onze mailbox is soms net een aflevering van Comedy Capers: slapstick waarin de hoofdrolspelers meerdere malen genadeloos op hun muil gaan. Persberichten met zoveel corporate language dat je door de innovatieplatforms, key-users en target-approvements al ge-outsourced bent voordat je aan de tweede alinea bent begonnen. Ook mooi: pr-mensen die een fout maken in hun persbericht en vervolgens een herstelmailtje de deur uit doen waar vervolgens vijf missers in staan. En de derde categorie: de bedelaars. Dat zijn de lui die hun moeder nog zouden verkopen voor een gratis linkje naar hun site of wat onbetaalde aandacht voor een product of verhaal. “Hee willen jullie wat schrijven over dit verhaal wat we hebben geschreven want het is echt heel tof en oja doe er ook maar een linkje bij want bronvermelding ja heel fijn en dank je alvast oké doei!” Op een of andere manier zijn dit soort mensen ook vaak heel slecht met leestekens, maar dat terzijde.

Afgelopen week hadden we er weer een: de mannen van iPhoned.nl in de mail. De website had de geruchten over de iPhone 7 alvast op een rijtje gezet en een of andere concepttekenaar gevraagd op basis daarvan een ontwerp voor het nieuwe Apple-vlaggenschip te maken. Beste zin uit de mail: “het design van het toestel blijft, op de antennelijnen aan de achterkant en audio-input na, vrijwel gelijk aan dat van de iPhone 6S.” Lol! Kijk zo kunnen wij ook wel een conceptje in elkaar draaien. Maar goed: of we dus even een berichtje erover wilden maken en wilden linken naar hun pagina als bron. Waar haalt iPhoned.nl informatie vandaan over hoe de iPhone 7 eruit komt te zien? Van andere sites, die ze zelf in hun berichtje compleet negeren. Wel jengelen om linkjes, maar zelf te beroerd zijn om even te linken naar de bron van de geruchten. Dan ben je wel erg triest bezig.

1. Lol: oude muzikanten weten niet hoe ze geld moeten verdienen met YouTube

Stoere baas, die Trent Reznor, maar old as fuck in zijn denken.

Wat gebeurt er als je je oma een supermoderne smartphone geeft? Waarschijnlijk helemaal niks, want de kans is groot dat ze geen snars snapt van het hele apparaat en ‘m niet eens aan krijgt. Waarschijnlijk kan ze veel beter uit de voeten met een oude vaste telefoon met zo’n draaischijf. Betekent dat dat die telefoon beter is dan die supermoderne smartphone? Natuurlijk niet, je kunt er namelijk niet eens mee whatsappen of iets anders via internet en dus laat je heel veel mogelijkheden liggen. Prima, maar je moet niet gaan klagen dat je met sommige mensen minder contact hebt, omdat veel mensen tegenwoordig bijna niet meer bellen.

Datzelfde is aan de hand bij een deel van de oudere muzikanten. Je weet wel, dat geklaag over muziekstream-diensten waar veel artiesten naar eigen zeggen bijna geen geld mee verdienen. De week haalden Patrick Carney van The Black Keys en Nine Inch Nails’ Trent Reznor (tevens chief creative officer bij Apple Music) los van elkaar hard uit naar YouTube, want ja: lege portemonnee natuurlijk. “Geef me vijf minuten en ik vind er 250 songs op waarvoor de artiest niet is betaald. Op zijn minst”, riep de eerste. “YouTube is groot geworden door gestolen en gratis content. Geen enkele gratis dienst is eerlijk”, kwam de tweede erachteraan. Mooiste uitspraak kwam van Carney: een song moet evenveel kosten als een avocado. Erik Zwennes kon het niet meer aanzien en schoot uit zijn slof op Twitter. Hij werkt bij Top Notch, je weet wel, dat label waar ongeveer alle Nederlandse hiphop-helden van dit moment én vroeger zitten. En die worden op YouTube honderdduizenden keren bekeken. “Deze 250 songs betekenen dat 250 artiesten/labels er geen werk van hebben gemaakt. Straf niet de muziekliefhebber, straf zij die bij het verkeerde label tekenen of er zelf niet naar omkijken. Een song zou evenveel moeten kosten als een avocado? hoezo? Omdat het ooit zoveel was? Het is werkelijk nergens op gebaseerd.” De hamvraag werd natuurlijk ook aan hem gesteld: hoeveel verdienen zijn artiesten dan met YouTube? “Is niet aan mij om voor hen hier openbaar te delen. Maar daar kun je heel veel avocado’s voor kopen.” Inderdaad: je kunt gewoon lekker centjes verdienen met YouTube. De oude garde heeft alleen geen idee hoe.

Fotocredits:
Header: IMG_2527 via photopin (license)
Polonaise: José via photopin (license)
Iphone: I Broke my iPhone via photopin (license)
Nine Inch Nails: Nine Inch Nails (10) via photopin (license)